عادت به کارهای خوب، پسندیده و شایسته و بایسته است و کاش درزندگی نیز، عادت به توحید، محور زندگی می شد. و ما در لحظه لحظه ی زندگیمان ، در هر کاری بیاد خدایمان باشیم و آنی از او غافل نشویم…
و چه مثال زیبایی برای تجلی توحید در ریزترین کارهای شخصی، در سیره امام رئوف، علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) وجود دارد که…
«کانَ [ الإِمامُ الرِّضا] علیه السلام إذا أرادَ أن یَکتُبَ تَذَکُّراتِ حَوائِجِهِ، کَتَبَ : «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» أذکُرُ إن شاءَ اللّهُ ، ثُمَّ یَکتُبُ ما یُریدُ»[۱]
(امام رضا (علیه السلام) هر وقت که مى خواست نیازمندى هایش را یادداشت کند، اینگونه مى نوشت:
«بسم الله الرحمن الرحیم» انشاء الله به خاطر مى آورم. سپس آنچه را می خواست، یادداشت می نمود.)
[۱] – مسند الإمام الرضا، شیخ عزیز الله عطاردی، ج۲، ص۴۸۰٫
